Złożenie zeznania podatkowego od osób prawnych (CIT-8) jest obowiązkiem wszystkich podatników podatku dochodowego od osób prawnych, w tym także spółek kapitałowych w organizacji, oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej (z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej). Zeznanie takie powinno być złożone w odpowiednim terminie, tj. do końca trzeciego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego. W przypadku wielu osób prawnych termin ten przypadnie więc na koniec marca, o ile ich rok podatkowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym. Jak wygląda obowiązek złożenia zeznań podatkowych od osób prawnych w praktyce?
Kto powinien złożyć CIT-8 w urzędzie skarbowym?
CIT-8 jest zeznaniem podatkowym przeznaczonym dla podatników podatku dochodowego od osób prawnych, z pominięciem podmiotów zwolnionych od podatku na podstawie ustawy o CIT. Obowiązek podatkowy powstaje dla nich od całości osiągniętych dochodów (bez względu na miejsce ich osiągania), jeśli osoba prawna podlegająca opodatkowaniu ma swoją siedzibę lub zarząd na terytorium Polski. Dla podatników, którzy osiągają przychody w Polsce, ale nie mają na terytorium kraju swojej siedziby lub zarządu, obowiązek podatkowy oraz obowiązek złożenia zeznania podatkowego powstaje wyłącznie od dochodów osiąganych w Polsce.
Terminy składania zeznań podatkowych od osób prawnych
Każdy podatnik (w tym także osoby prawne) jest zobowiązany do wpłacania w ciągu roku podatkowego zaliczek na podatek do właściwego dla siebie urzędu skarbowego. Po jego zakończeniu, zgodnie z obowiązującą ustawą o CIT, podatnik składa zeznanie podatkowe od osób prawnych w formularzu CIT-8 w terminie do końca trzeciego miesiąca roku następującego po roku podatkowym, którego zeznanie dotyczy. W zeznaniu pojawia się informacja o wysokości osiągniętego dochodu (lub straty) w danym roku podatkowym, a także wyliczenie podatku należnego lub różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za wskazany okres.
Termin trzech miesięcy od zakończenia roku podatkowego oznacza dla większości podatników datę 31 marca, bo co do zasady rok podatkowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym.
Jeśli termin wypada w dni wolne od pracy (sobotę lub niedzielę), termin złożenia zeznania rocznego przyjmuje się na dzień kolejny po dniu ustawowo wolnym.
W przypadku osób prawnych istnieje możliwość, by podatnik postanowił w dokumentach regulujących zasady funkcjonowania spółki o innym okresie trwania roku podatkowego. W takim przypadku rok podatkowy musi wynosić 12 miesięcy, a termin składania zeznań podatkowych upływa trzy miesiące po jego zakończeniu.
Konsekwencje złożenia zeznań podatkowych po obowiązującym terminie
Co do zasady, zgodnie z Kodeksem karnym skarbowym, nie złożenie zeznania podatkowego w terminie jest uznane za popełnienie wykroczenia skarbowego i podlega karze grzywny na takich samych zasadach, jak podatnik nie ujawniający właściwemu organowi przedmiotu lub podstawy opodatkowania. W praktyce kara grzywny oznacza najczęściej wystawienie mandatu karnego, pod warunkiem osiągnięcia przez stosowny urząd bezwzględnej pewności o popełnionym przez podatnika czynie zabronionym, bez względu na to czy był to czyn umyślny czy też nie. W związku z powyższym, nawet sytuacja w której podatnik zapomniał o terminie składania zeznań podatkowych może wiązać się z karą finansową.
Podatnik ma możliwość uniknięcia kary za niedotrzymanie terminu złożenia zeznania podatkowego od osób prawnych poprzez złożenie tzw. czynnego żalu – pisemnego powiadomienia o popełnieniu czynu zabronionego. Warunkiem do uznania takiego powiadomienia musi być złożenie go zanim urząd rozpocznie postępowanie w sprawie niezłożonej deklaracji podatkowej. Składając czynny żal należy w szczególności ujawnić istotne okoliczności popełnionego czynu zabronionego, w szczególności osoby współdziałające w jego popełnieniu. Zawiadomienie (czynny żal) powinno zostać złożone na piśmie albo przekazane ustnie do protokołu, ale nie może zostać uznane za skuteczne jeśli urząd miał już udokumentowany fakt przeoczenia terminu zeznania podatkowego i rozpoczął czynności służbowe w sprawie wyjaśnienia problemu.
Aby uniknąć kary należy tez oczywiście jak najszybciej złożyć zaległe zeznanie podatkowe oraz uregulować należny podatek wraz z odsetkami.
Kara grzywny za złożenie zeznania podatkowego po terminie, niezależnie od tego czy będzie to zeznanie PIT czy CIT jest, zgodnie z art. 47-48 Kodeksu karnego skarbowego określana kwotowo i może wynosić od jednej dziesiątej do dwudziestokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia na dany rok podatkowy. Dla deklaracji niezłożonych w terminie uznawanych za czyn o niskiej szkodliwości społecznej, wymierzanie kar za pominięcie terminu obywa się najczęściej drogą mandatów i jeśli okoliczności popełnienia wykroczenia skarbowego nie budzą wątpliwości, zwykle nie zachodzi potrzeba wymierzenia surowszej kary niż dwukrotność minimalnej pensji (art. 137 § 1 KKS).
